a
Un espacio que propone reflexionar sobre el urbanismo y la arquitectura en Euskadi.

Encuentranos en redes

Hiria, arkitektura, herkuntza eta dibersitaeta: Etxetik eskolara, hezkuntza-espazioak harrera ingurune inklusibo

Ula Iruretagoiena Busturia

Amaia Casado Rezola

 

 

Ikerketa honek eskola eraikinen eta hezkuntzaren funtzioaren inguruan gogoeta egin nahi du, garai postindustrialeko hezkuntza eredu berria eraiki nahian eskola‐espazioak haurtzaroarentzat harrera‐ingurune bihurtzen direla ulertu, eta beraz, norbanako bakoitzaren etxearen jarraipen gisa daukaten papera aztertuko dira. Hezkuntza‐inguruneen harrera funtzioa balioan jartzeak eskolak izan beharko lukeen izaera inklusiboa indartzea eskatzen du, irisgarritasun unibertsala bermatzearekin batera, hezkuntzak dibertsitateari eman behar dion erantzun espaziala birplanteatuz. 

Ikerketa bi ibilbide nagusi uztartuz egituratzea proposatzen da. Lehenengo ibilbideak marko teoriko bat definitzea bilatu du, ikuspuntu lokala zein globala aintzakotzat hartuz, eta hezkuntza‐espazioekiko diziplina ezberdinetako norbanako, aditu eta eragileen begiraden mapa bat sortuz. Bigarren ibilbidea berriz, landa‐lanean oinarritzen da, Nafarroako hezkuntza‐ zentroekin elkarlanean beraien errealitatera gerturatuz. Bertako ikastetxeetan abiatutako espazio eraldaketa prozesuetan behatzaile papera jokatuko da, prozesuen bilakaera ikertuz, dokumentatuz eta sortze prozesuetan aholkularitza eskainiz. 

2018
Etxebizitza laborategia

``Modu honetan, eskola harrera ingurune bihurtzen dela esan daiteke, etxeko girotik ateratzen den haurra beste testuinguru batean jasoz. ``

Fragmentos selecionados (VO): 

,,

Hiria, arkitektura, hezkuntza eta dibertsitatearen arteko erlazioak diziplinartean eta begirada zabal batetik abiatuta gutxitan uztartu badira ere, asko dira batetik eta bestetik gaiari heldu dioten erreferenteak. Ikuspegi historiko batetik, H. Scharoun, R.Neutra edo H. Hertzberger arkitektoek hezkuntza espazioen diseinuaren inguruan ekarpen ugari egin zituzten moduan, pedagogiatik abiatuta, Fröebel, Maria Montessori, Agazzi Ahizpak edota Loris Malaguzzik begirada ezberdin bat izan zuten hezkuntza‐inguruneekiko.

,,

Heinrich Pestalozzi (1746‐1827) suitzar pedagogoaren arabera, ingurune naturala, etxea, eskola eta hiriaren bitartez gizakiak sortutako ingurune fisikoa, funtsezko elementuak dira haurren hezkuntza‐garapenean, eskola‐eraikinean ematen den egunerokotasuna etxeko bizitzaren jarraipen gisa ulertuz. Modu honetan, eskola harrera ingurune bihurtzen dela esan daiteke, etxeko girotik ateratzen den haurra beste testuinguru batean jasoz. Umea jasotzeak, hortaz, helburu akademikoetaz haratago, balio emozionalak eta humanoak transmitituko dituzten inguruneen bidez haurra gizartean hartzea esan nahiko luke, eta, aldi berean, ikasle bakoitzak norbere etxebizitzarekin gertatzen den gisan, hezkuntza inguruneekiko ere partaidetza harreman identitarioak sor ditzake.

,,

Haurtzaroaren egunerokotasunean eskolan ematen diren orduek testuinguru honekiko begirada integral eta ezberdin bat balioan jartzea eskatzen du. Izan ere, gainontzeko umeekin elkarbizitzen, eskola‐espazioetan agertuko dira haurraren garapenean klabeak izango diren erlazio afektibo, sozial eta intelektual berriak.

,,

Horretaz gain, eskolak ekipamendu gisa hiritarren hezkuntzan izango duen eraginak hiriaren birgaitzearekin eta bizilagun ororen ongizatearekin izan ditzakeen erlazioak lantzea ere ekarriko du, industrializazioaren ondorengo eskola nolakoa izan beharko litzatekeen definitzeko aukera sortuz. 

Contactar sobre este proyecto con:

Ula Iruretagoiena Busturia

ula.iruretagoyena@ehu.eus 

Vivienda

» - «

Estudio y análisis de temáticas de interés en relación con la evolución de la vivienda.